Nu Kleinste kwaad de shortlist heeft gehaald voor de Zilveren Vleermuis 2024 (beste thriller van het afgelopen jaar) ga ik zéker het Boekenfestival bijwonen op zondag 3 november! Precieze invulling moet nog worden bepaald, waarschijnlijk is mijn uitgever Boekerij van de partij en kan je uiteraard Kleinste kwaad (en Klaverblad) gesigneerd bemachtigen.
Heel verguld met de prachtige 4****-recensie die vanmorgen in de Telegraaf verscheen!
Floris Kleijne won niet voor niets in 2021 de Schaduwprijs voor Klaverblad. Ook hier weer weet hij grote problemen en complexe situaties als het ware te aarden door heel gewone-mensendingen.
En als schrijver vind ik het extra fijn als een recensent aanslaat op taal waar ik zelf trots op ben. (De lach als een rochelende betonmolen is in dat hoofdstuk ook nog eens een bruggetje naar een herinnering van de hoofdpersoon van het hoofdstuk.)
Kom jij ook? De presentatie van Kleinste kwaad in Broese Utrecht op 11 januari is meteen de aftrap van mijn boektoer, waarin ik Nederland letterlijk van Noord tot Zuid en van Oost tot West doorkruis. Van Auteur op de Koffie in Sassenheim tot een literair café in Eelde, van signeren in Noord tot een Koukleum-evenement in Heerlen.
Ik zie je graag!
Wist je dat …
Inmiddels zijn er al bijna 50 Engelstalige verhalen van mijn hand verschenen, variërend van spanning en misdaad tot horror, science fiction en fantasy (om over het lastige genre ‘niet eenvoudig categoriseerbaar’ nog maar niet te spreken).
Eén van die verhalen is nu (eindelijk!) exclusief beschikbaar op mijn andere website! Friendly fire is een hard-boiled misdaaddrama met een science fiction-uitgangspunt, waarin rechercheur Linda een kennelijke zelfmoord probeert op te lossen, terwijl ze worstelt met het lot dat de mysterieuze Machine of Death voor haar heeft voorspeld.
Misschien verlicht dat de pijn van het wachten op Kleinste kwaad een beetje?
Als schrijver ga je toch altijd een beetje houden van je personages. Zelfs de bijrollen en figuranten komen in mijn hoofd tot leven, ontwikkelen een persoonlijkheid, en verwerven een achtergrondverhaal dat ik probleemloos en met plezier kan oplepelen.
Die rechercheur is een groot liefhebber van speciaalbier. Dat kind zat eerst op de Vrije School, maar kon daar niet aarden. Die schouwarts houdt eigenlijk helemaal niet van Spanje, maar gaat er jaarlijks heen omdat haar echtgenote er zo graag komt. Totaal irrelevant voor de plot, niet vermeldenswaardig op de pagina, maar wel details die voor mij de personages tot leven brengen in de mentale karaktersimulator*.
Het is dan ook extra pijnlijk als onder de darlings die in het redactieproces moeten worden gekilld ook personages zijn. In Kleinste kwaad had ik een veelkoppige dramatis personae opgevoerd, zo veelkoppig dat mijn proeflezers een bos-en-bomen-probleem ervoeren, en mijn redacteur rücksichtlos zei dat het minder moest. In totaal vijf drie*** bijrollen en twee figuranten zijn dientengevolge gesneuveld.
Het voelde een beetje als — en was letterlijk** ook — karaktermoord.
Ik gedenk hieronder de arme stakkers wiens literaire leven ik wreed heb beknot.
R.I.P. Pepijn van Dael*** – Een van de zes (nu dus nog maar vijf) ontvoerde kinderen waar het boek om draait. Lief, beetje nerdy, goedgebekt en wonderlijk ongevoelig voor het gepest van de -koppen in de klas.
Vaarwel, Sara Winkler en Ayman Kadiri – Een tweetal competente rechercheurs die inspecteur Van Eik effectief bijstonden in de grote ontvoeringszaak die hij onderzoekt. Ze zijn er in mijn hoofd nog wel bij, maar krijgen geen screen time meer.
Rust zacht, Darya El Hashem – De schouwarts die een schijnbare zelfmoord onderzoekt. Net als Winkler en Kadiri is Darya genadeloos van het papier verdwenen, terwijl ze op de achtergrond van het verhaal nog steeds haar werk doet.
En good riddance, Ben en Noor, stelletje hufters – Ben was Zorahs vriendje op de Hogeschool van Amsterdam, en Noor de studente met wie hij haar bedroog. We hates them, my Prrrreciousssss!
* Die iedereen in meer of mindere mate in zijn hoofd heeft om de mensen om zich heen te begrijpen en tot op zekere hoogte te voorspellen, maar die bij schrijvers hyperactief is.
** Al heb ik bij de opleiding Scenarioschrijven geleerd dat ‘personages’ de enige juiste Nederlandse term is, en ‘karakters’ een gruwelijk anglicisme voor hetzelfde.
*** In een eerdere versie van dit bericht werd beweerd dat ook Pepijns ouders waren gesneuveld. Dat was een vuige leugen. Ik heb Otto en Hadewych van Dael niet geschrapt, maar enkel hun kind afgenomen en vervangen door een ander kind.
FINISHLIJN!
De revisie-eindsprint van Kleinste kwaad heeft vandaag, een dag vóór planning, de zwart-wit geblokte vlag bereikt! Het moet nog een beetje indalen, maar dat betekent… dat Kleinste kwaad af is*!
Het was een stormachtige eindsprint-van-de-eindsprint. Was gisteren een legpuzzel, dan was vandaag een 3D-legpuzzel zonder nummertjes of plaatje**.
En alsof het een exercitie was in deterministische filosofie, kwam ik na al dat gepuzzel alsnog bij hetzelfde einde uit. Zou vrije keuze dan toch een illusie zijn, en onze lotsbestemming al vanaf geboorte bepaald? Of draaf ik nu door, en geldt dit vooral voor personages in boeken waarvan de schrijver het einde al heeft bepaald?
Hoe het ook zij, ik elk geval ben ik met deze laatste*** revisieronde:
KLAAR****!
23.500 woorden gereviseerd (van In Progress en To Do naar Revised Draft), GEEN nieuwe woorden onderhanden genomen, 1.300 woorden nieuw proza geschreven (New material).
* Wéér af is, moet ik zeggen, want voor de Kerst had ik versie 1 al ingeleverd.
** Het verschil is natuurlijk wel dat ik in dit geval het plaatje mocht verzinnen en de nummertjes mocht bepalen, en zelfs — in beperkte mate — de vorm van de stukjes mocht bijsnijden.
*** De laatste? Of komt er nog een achteraan? Halen we de publicatiedeadline… of niet? Dat en meer in de volgende aflevering van… De Redactie!
**** Op wat polijstwerk na, wat ik morgen wel rond krijg.
Nee, de revisie-eindsprint van Kleinste kwaad heeft me niet opeens in een boek van Ed McBain verplaatst. Deze legpuzzel zit niet in het boek; het revisiewerk wás vandaag een legpuzzel.
De motivatie van Zorah en Roelant had aandacht nodig, maar ook diverse plotlijnen en -punten moesten beter of anders worden uitgewerkt. Dat had tot gevolg dat diverse hoofdstukken aan diggelen zijn gespat, waarvan ik vervolgens de scherven kon polijsten om ze op een andere manier weer in elkaar te leggen, waardoor plotseling ook de volgorde heel nauw luisterde, om over de informatiedramaturgie* maar niet te spreken.
Uiteindelijk heb ik een paar elegante oplossingen gevonden door hoofdstukken samen te voegen of juist te splitsen, scenes naar andere gezichtspunten om te schrijven en ook vandaag weer wat nieuw materiaal toe te voegen (nét niet gecompenseerd door de darling die ik heb gekilld).
20.000 woorden gereviseerd (van In Progress en To Do naar Revised Draft), 2.500 nieuwe woorden onderhanden genomen (In Progress), 700 woorden nieuw proza geschreven (New material).
* Wie weet wat wanneer.
De revisie-eindsprint van Kleinste kwaad kwam vandaag lekker op gang. Dat het in alle opzichten een makkelijker dag was hielp zeker mee; dat ik van 9:00-14:00 helemaal niets anders hoefde te doen (behalve — oeps, vergeten — de was), was doorslaggevend.
Het leukste van het werk van vandaag was toch wel het toevoegen van twee nieuwe scenes, eentje waarin Roelant probeert een drone te achtervolgen door Rivierenland, en eentje waarin Zorah bruikbaar antwoorden probeert te ontlokken aan twee dronken studentes.
17.000 woorden gereviseerd (van In Progress en To Do naar Revised Draft), 1.500 nieuwe woorden onderhanden genomen (In Progress), 1.400 woorden nieuw proza geschreven (New material).
Morgen meer meters maken!
De revisie-eindsprint van Kleinste kwaad begon vandaag met een hele moeilijke dag — overigens niet gerelateerd aan het proces. Ik had de dag al afgeschreven, toen ik in een wachtkamer toch nog kans zag de laptop open te klappen voor een uurtje werk. Hoewel ik numeriek dus achter lig op schema, heb ik gevoelsmatig een enorme overwinning behaald.
Wat bezielt Zorah om zich met deze zaak te gaan bemoeien? Zowel mijn proeflezers als mijn redacteur vroegen zich dat af. Ik weet het natuurlijk wel, dus de feedback betekende vooral dat ik dat beter op de pagina moest krijgen. Dat begint nu te lukken.
7.700 woorden gereviseerd (van In Progress en To Do naar Revised Draft), 2.100 nieuwe woorden onderhanden genomen (In Progress).
En zeer toepasselijk op de equinox: er zijn precies evenveel woorden áf (licht- + donkergroen) als nog te doen (oranje)!
Morgen meters maken!