Tag archieven: recensies

‘Kleinste kwaad’ genomineerd voor Zilveren Vleermuis 2024!

Blog, , , , ,

Vandaag maakte het Nederlands Thrillerfestival bekend dat Kleinste kwaad op de shortlist staat voor de MAX Zilveren Vleermuis 2024 voor de beste thriller van het afgelopen jaar. Een grote eer om bij die laatste zes te staan!

Op zondag 3 november worden de winnaars bekendgemaakt van de MAX Gouden, Zilveren en Bronzen Vleermuizen 2024 (resp. thriller-oeuvreprijs, beste thriller, beste debuutthriller). Dat wordt weer een bloedspannend podiummoment. And the winner is…

Ik ben zo langzamerhand totaal overdonderd door de tsunami aan enthousiaste reacties op Kleinste kwaad, van mooie recensies in De Telegraaf, Trouw en Parool, en jubelende lezersreacties op Hebban en Goodreads, tot alle lof die boekbloggers over mijn tweede thriller hebben uitgestort.

En dat terwijl mijn debuut Klaverblad ook al de Schaduwprijs won, de longlist van de Gouden Strop haalde én genomineerd werd voor de Bronzen Vleermuis.

Het lijkt wel een droom… maak me niet wakker!

4 sterren voor ‘Kleinste kwaad’ in de Telegraaf!

Blog, , ,

Heel verguld met de prachtige 4****-recensie die vanmorgen in de Telegraaf verscheen!

Floris Kleijne won niet voor niets in 2021 de Schaduwprijs voor Klaverblad. Ook hier weer weet hij grote problemen en complexe situaties als het ware te aarden door heel gewone-mensendingen.

En als schrijver vind ik het extra fijn als een recensent aanslaat op taal waar ik zelf trots op ben. (De lach als een rochelende betonmolen is in dat hoofdstuk ook nog eens een bruggetje naar een herinnering van de hoofdpersoon van het hoofdstuk.)

Mijn schrijfjaar 2021

Blog, , , , , , , , , ,

In de jaren (wat zeg ik, decennia) dat ik droomde van mijn eerste boek*, had ik niet verwacht dat ik het jaar dat deze droom werkelijkheid werd zou afsluiten met vooral een gevoel van intense opluchting dat het voorbij is. Wat 2022 ook brengt, het heeft sowieso al een streepje voor omdat het niet 2021 is. Dat is de pijnlijke werkelijkheid, denk ik, van debuteren in een coronajaar. Nog los van de winkelsluiting, die het flink moeilijker maakte om mijn lezers te bereiken, bracht 2021 mij persoonlijk ook nog een covidinfectie, long covid en een burn-out.

Toch was het lang niet allemaal kommer en kwel. In tegendeel: er is op schrijfgebied veel goeds gebeurd vorig jaar. Daarom toch wel de traditionele jaarlijkse terugblik. Wat heeft 2021 mij als schrijver gebracht?

Ja, wat?

Jubelrecensie in Bol.com Lees Magazine

Blog, ,

Gisteren verscheen in Lees Magazine van Bol.com de meest positieve recensie tot nu toe voor Klaverblad:

Kleijne zet met zijn thrillerdebuut een goed in elkaar stekend verhaal neer, met een heerlijke dosis spanning en de benodigde romantiek. Klaverblad is het meer dan waard om gelezen te worden. Kleijne zal menig thrillerfan aan zich weten te binden. Zijn mooie schrijfstijl is een feest om te lezen. De lat ligt hoog voor Floris Kleijne die met Klaverblad zijn stempel heeft gedrukt in thrillerland. Ik ben fan!

5 sterren van Chicklit.nl voor ‘Klaverblad’

Blog, , ,

De zoveelste enthousiaste recensie voor Klaverblad! Chicklit.nl heeft zojuist hun recensie gepubliceerd (lees hem hier), en ik weet niet hoe hij positiever had gekund.

Floris Kleijne heeft met Klaverblad een ontzettend sterk en spannend boek neergezet, en dat voor een debuut. Het is een goed boek om te lezen en je leest het in no time uit.

Het is inmiddels een lange lijst van positieve reacties en recensies aan het worden. Wat vond jij ervan?

Sterren

Blog,

Ik ben zeer verguld, ik kan niet anders zeggen, met de enorm positieve ontvangst van Klaverblad. Het begon al vóór verschijnen met de enthousiaste reacties van de boekhandelaren. En al snel na het verschijnen publiceerden diverse boekbloggers hun beoordelingen, en ook die zijn in overgrote meerderheid zeer te spreken over mijn eersteling. VrouwenThrillers.nl volgde al snel, vandaag liet CooleSuggesties.nl hun enthousiasme blijken…

En maandag, maandag verscheen in De Telegraaf de recensie waar elke debutant van droomt. Vier sterren, prachtige lovende woorden, vijf kolommen over de volle breedte van pagina 1 van het cultuurkatern… en als kers op de taart heeft de recensent het boek ook écht begrepen, lees ik uit zijn beschrijving en oordeel. Dat hij dan ook nog plezier heeft beleefd aan mijn neologisme ‘ad-hokken’ maakt het voor mij helemaal af. Bedankt, Bertjan ter Braak!

Wat vind jij eigenlijk van Klaverblad?

Beroerde Broers

Filmrecensie, Recensie, ,

Een terugkerend verschijnsel uit de Nederlandse filmkritiek blijft me verbazen: de liefdadigheidsster. Het viel me voor het eerst op toen Zwartboek alom met vier of vijf sterren werd bewierookt, terwijl ik in de bioscoop uiteindelijk een middelmatige en weinig vernieuwende Nederlandse Oorlogsfilm zag, rijk voorzien van de cliché’s die al een halve eeuw in Nederlandse oorlogsfilms opduiken.

Sindsdien verdenk ik de recensenten ervan dat zij Nederlandse films structureel een sterretje (of twee) méér gunnen. Of ze dat doen om de Nederlandse filmindustrie te stimuleren, omdat ze inspanning en ijver laten meewegen, of dat ze de intrinsieke kwaliteit van het Nederlands product echt overschatten, daarop blijf ik het antwoord schuldig.

En hoe slaat dat op Broers?

Intelligente, meeslepende en complexe fantasy

Boekrecensie, Recensie, ,

Fantasy is een lastig genre. De trilogieën en langere reeksen worden elk jaar alleen maar dikker, en het lijkt wel of er maandelijks een nieuw subgenre wordt uitgevonden. Aan de andere kant voelen zowel de lezers als de uitgevers zich het veiligst op bekend terrein, waardoor ondanks alle ontwikkelingen de epische-fantasy-a-la-Tolkien het speelveld nog steeds domineert. Zowel internationaal als in ons eigen kleine taalgebied is het spelden in een hooiberg zoeken als je intelligentere fantasy wil lezen dan de oppervlakkige, eendimensionale epiek die gemeengoed is.

Gelukkig zijn er ook in ons eigen Nederland verrassende uitschieters naar boven. Boeken waarin complexiteit niet wordt geschuwd, waarin de wereldbouw doordacht en doorwrocht is, waar politieke, sociale en maatschappelijke verwikkelingen even belangrijk zijn als avonturen, queestes en magie. Een voorbeeld waar ik nog steeds blij van wordt is de Levend Zwart-bilogie (duologie?) van Paul Evanby, een tweetal ijzersterke romans (De Scrypturist en De Vloedvormer) die me nog steeds in vervoering kunnen brengen.

Alles goed en wel, maar wat vond je van Invocatie?