In de jaren (wat zeg ik, decennia) dat ik droomde van mijn eerste boek*, had ik niet verwacht dat ik het jaar dat deze droom werkelijkheid werd zou afsluiten met vooral een gevoel van intense opluchting dat het voorbij is. Wat 2022 ook brengt, het heeft sowieso al een streepje voor omdat het niet 2021 is. Dat is de pijnlijke werkelijkheid, denk ik, van debuteren in een coronajaar. Nog los van de winkelsluiting, die het flink moeilijker maakte om mijn lezers te bereiken, bracht 2021 mij persoonlijk ook nog een covidinfectie, long covid en een burn-out.
Toch was het lang niet allemaal kommer en kwel. In tegendeel: er is op schrijfgebied veel goeds gebeurd vorig jaar. Daarom toch wel de traditionele jaarlijkse terugblik. Wat heeft 2021 mij als schrijver gebracht?
Allereerst de harde statistieken. Ik heb 54 keer een verhaal of boek ingezonden en 36 afwijzingen geïncasseerd. Twaalf keer kreeg ik daarentegen goed nieuws**.
Engelstalige science fiction en fantasy
Eindelijk lukte het om twee van mijn persoonlijke favoriete verhalen te verkopen: 3-Way Fusion, een SF-verhaal over kernfusie en relaties, vond een plekje in het gerenommeerde Galaxy’s Edge Magazine, en The allocuton of Bob Hayward, een vooral magisch-realistisch relaas over twee kruimeldieven en hun escalerende conflict met hun huisbaas, verschafte me eindelijk toegang tot Aurealis, het belangrijkste SF-tijdschrift van Australië. Als kersen op deze dubbele taart accepteerde het Nederlandse tijdschift HSF de Nederlandse versies van beide verhalen, Driehoeksfusie en De bekentenis van Bob Havers. Erg fijn dat deze twee verhalen nu zowel in binnen- als buitenland lezers kunnen bereiken!
Twee keer sloeg het Franse Short Circuit (van uitgever Short Édition) toe, een tijdschrift dat de aangekochte verhalen niet alleen online publiceert, maar ook beschikbaar maakt in hun Short Story Dispensers. Voor een klein bedrag kunnen lezers daaruit mijn verhalen trekken, uitgeprint op een lange smalle strook. Beide ultrakorte verhalen (Echoes en All the spiders) lieten zich niet makkelijk categoriseren of verkopen, maar Short Circuit bleek de perfecte plek voor ze. En twee andere, iets meer genrevaste korte verhalen, Pining for my demons en The Giant and the Thaumaturge, vonden een plekje in respectievelijk Daily Science Fiction en Dreamforge Anvil.
Vroeg in 2021 verscheen bovendien Pop and the pirates in Daily Science Fiction, een zeer kort luchtig SF-avontuur dat ik in 2020 al aan ze had verkocht. Mijn oude SF-verhaal Diamond Sharks was iets eerder in het jaar al herdrukt in het themaperiodiek Mermaids Monthly. Met de eerder genoemde verhalen maakt dat 8 korte SF- en fantasyverhalen verschenen in 2021 (de verhalen in Galaxy’s Edge en Aurealis verschijnen dit jaar pas).
Nederlandse spanning
Natuurlijk was het belangrijkste moment van 2021 voor mij als schrijver de verschijning van mijn eerste thriller Klaverblad op 18 februari. De publicatie viel middenin de coronalockdown, en kon daardoor minder groots worden aangepakt dan mijn uitgever Meulenhoff Boekerij en ik hadden gewild. Toch kon ik er op de dag zelf een coronaproof feestje van maken, overdag met een virtuele signeersessie bij mijn vaste Boekhandel Arentsen in Tiel***, en ’s avonds met de presentatiefilm die ik met Boekerij voor de lancering had gemaakt.
Ondanks de coronabeperkingen kende Klaverblad een droomstart, met enthousiaste recensies en gulle sterren: van De Telegraaf tot talrijke boekbloggers en van Bol.com en boekverkopers tot de VN Thrillergids. Mijn eersteling verwierf zelfs een plek op de longlist van de Gouden Strop, en won de Schaduwprijs voor de beste debuutthriller, met een juryrapport waarvan ik niet had durven dromen. Later werd zelfs nog de shortlist van de Bronzen Vleermuis toegevoegd aan de palmares van het boek waar ik zelf zoveel tijd en liefde in heb gestopt.
Toch vind ik zelf de reacties van lezers nog het fijnste; als ik weer hoor dat iemand het boek niet heeft kunnen wegleggen, of zo blij is met de sterke vrouwelijke hoofdpersoon Zorah, of dringend wil weten wanneer ze het vervolg kunnen lezen. (Wat dat betreft was het een mooie afronding van het jaar dat Klaverblad in december in de selectie zat van Bookchoice, waarvan de lezers hun enthousiasme online bepaald niet onder stoelen of banken steken.)
Wat dat vervolg betreft: op de valreep van november verschenen als e-boeken bij Boekerij om te beginnen nog twee spannende korte verhalen, Wiegelied en Zomerfeest bij gaslicht, om aan mijn lezers een beetje goed te maken dat het vervolg op Klaverblad er nog niet is. Want ongeveer op datzelfde moment tekenden Boekerij en ik het contract voor niet één, maar twéé vervolgboeken. Bookchoice-lezers hadden de primeur: in de herziene versie van het e-boek van Klaverblad, dat zij als eerste konden lezen, hebben we de proloog en het eerste hoofdstuk opgenomen van Kidnap, het eerste vervolg. Als je nu het e-boek koopt, staat dat begin overigens ook daarin.
En ondanks de coronacrisis bood 2021 gelukig toch nog behoorlijk wat gelegenheden om oude bekende collega-schrijvers te treffen en nieuwe te ontmoeten.
Binnen de context van de voortdurende coronacrisis kan ik mezelf geen beter schrijfjaar voorstellen, en zeker geen betere start van mijn Nederlandse schrijfcarrière!
* Terwijl ik er ook naarstig naartoe werkte, natuurlijk. Als schrijver mag je dromen; als dromer moet je schrijven.
** De discrepantie (54 is niet gelijk aan 36 + 12) zit enerzijds in afwijzingen van verhalen die ik al in 2020 had ingestuurd, en anderzijds in inzendingen die nog open staan.
*** Later in het jaar heb ik met veel plezier en dankbaarheid nog optredens gedaan bij onder andere Boekhandel Stevens in Hoofddorp en de Boekhandel van Noord in Amsterdam-Noord. Zó fijn hoeveel boekhandels er zijn en hoeveel hart voor boeken die stuk voor stuk hebben!